Hieronder vindt u het redactionele artikel uit het meinummer van ons kerkblad: ‘Op ‘e Hichte’.

Het redactioneel van het Ouderlingenblad van april opent met het volgende citaat: “Mijn geloof heeft het niet overleefd.” Alexander staat voor een groep van zo’n twintig maatschappelijk werkers uit de gemeente Nunspeet. “Nadat ik uit de kast kwam als transgender, ben ik uit de kerk gestapt.” Hij vertelt hoe eenzaam dat was, hoeveel moeite zijn familie ermee had en wat hij heeft gemist: iemand die hem bij de hand nam.” De redacteur gaat in dit artikel nader in op het begrip (trans)gender en verwijst onder meer naar het boek Vuur dat nooit dooft, Gender, Seksualiteit & Theologie in gesprek” van René Erwich en Almatine Leene. Seksualiteit wordt daarin niet geïsoleerd maar geplaatst in het bredere theologische perspectief van “verlangen”. Vervolgens gaat het Ouderlingenblad in op zaken als: God kent je naam, Gender, waar hebben we het over, Hoe scheppen we een inclusieve kerk, Kerk als veilige plek en heilzame tegencultuur.

In ons land verschijnen geregeld berichten over geweld van mensen tegen andere mensen die niet aan hun norm voldoen. Onlangs werden in Groningen medewerkers van dragbar Dorothey’s op straat mishandeld, bij het COC-kantoor in Eindhoven overkwam lhbtiq+-jongeren hetzelfde, vermoedelijk door voetbalsupporters. Op de website van Amnesty International staat, dat lesbiennes, homoseksuelen, biseksuelen, transgenders, intersekse mensen en andere seksuele geaardheden en identiteiten (lhbtiq+’ers) wereldwijd slachtoffer zijn van homofobie of homohaat. En dat homoseksualiteit in 70 landen strafbaar is, lhbtiq+’ers in 27 landen 10 jaar of langer gevangenis­straf kunnen krijgen, terwijl in 11 landen je zelfs de doodstraf kunt krijgen vanwege seksuele handelingen met wederzijdse toestemming tussen volwassenen van hetzelfde geslacht.

Wat bezielt (groepen)mensen om anderen die niemand kwaad doen te belagen, uit te sluiten belachelijk te maken, te veroordelen? Kuddegedrag, angst, vooroordelen, onverdraagzaamheid, Bijbelse bezwaren? Wie zal het zeggen. Ook binnen de kerk leven verschillende opvattingen over gender­seksualiteit. Dat hebben we te accepteren. Alleen, wie bepaalt nu eigenlijk wie tot de kudde van Christus behoren? Is dat Christus of zijn dat sommige schapen in de kudde? We zijn geroepen om de ander lief te hebben als jezelf. Dat valt niet altijd mee. Maar om iemand of een groep uit te sluiten enkel op grond van hoe die is geboren of zich voelt, gaat mijn verstand te boven. Ik ben blij tot een gemeente te behoren die in 2012 al in haar tweede beleidsplan schreef een gemeente te willen zijn die ruimte geeft aan andere relaties dan die tussen man en vrouw en daaraan – als men dat vraagt – Gods zegen verbindt.

Arie