Zeven keer barmhartigheid.

Op de 1e zondag van de 40 dagentijd is het thema: “De zieken bezoeken”.

Als iemand ziek is, dan wensen we hem of haar een spoedig herstel.
Dat doen we liever dan iemand echt te zien in zijn kwetsbaarheid en
moeite.
Maar iemand gezelschap houden die ziek is, hoe confronterend ook, biedt ons de kans samen te beseffen dat we allemaal kwetsbare mensen zijn, of we nou ziek zijn of gezond.
Het maakt niet uit wie er aan de beurt is om sterk te zijn: we zijn allemaal kwetsbare mensen in God hand.
Laten we elkaar, ook in de pandemie die ons in zijn greep houdt, nabij blijven.

‘Ik was ziek en jullie bezochten mij’
Mattheüs 25:36
De zieke had een kwetsbare plek in de
samenleving in Israël. Mensen liepen
er liever met een boog omheen. Niet
zelden omdat gedacht werd dat
iemand zijn ziekte wel verdiend
zou hebben. Misschien dat
daarom het woord voor ‘ziek’
ook wel als zwak wordt
uitgelegd: je staat aan de rand,
lijkt er even niet meer bij te horen. Radicaal doorbreekt Jezus dit onbarmhartige
patroon in de maatschappij door op talloze zieken af te stappen. Daarmee doet Hij
meer dan alleen genezen, Hij is hen ook nabij. Hij geeft de mens terug aan zichzelf
en maakt van iemand aan de rand weer een mens te midden van mensen. In dat
spoor kunnen we op weg. Het mooie van het woord ‘bezoeken’ is dat je er ook ‘zoeken’ in kunt lezen: opzoeken wie ziek is. Daar kunnen we wat mee, voor onszelf of als gemeente: we kijken om ons heen en zoeken op wie even niet mee kan doen.